مولایم،باز آدینه دیگری آمد و تو نیامدی!

نمی دانم تا کی باید در انتظار باشیم تا بیایی و دستی ازمهر بر سر فرزندانت بکشی؟

نمی‌دانم تا کی باید غبار غریبی و غربت بر چهره‌هایمان بنشیند و تو نیایی؟

نمی‌دانم تا کی باید قطرات اشک انتظار از چشمانمان سرازیر باشد و تو نیایی؟

صبح بی تو،رنگ بعد از ظهر یک آدینه دارد

بی تو،حتی مهربانی حالتی از کینه دارد

بی تو،می‌گویند:تعطیل است کار عشق بازی

عشق اما کی خبر از شنبه و آدینه دارد

خواستم از رنجش دوری بگویم،یادم آمد

عشق با آزار،خویشاوندی دیرینه دارد

در هوای عاشقان پر می‌کشد با بی‌قراری

آن کبوتر چاهی زخمی که او در سینه دارد

قیصر امین پور